«۷ اکتبر – برای زندگی، در برابر مرگ» تجمع اتحاد نامحدود فمینیسم شروع: ساعت ۶ بعد‌از‌ظهر ماریانن پلاتز روبروی بتانیین (کروزبرگ) ما یک سال پس از قتل عام ۷ اکتبر شما را به یک راهپیمایی مشخصا فمینیست و ضد فاشیست دعوت کنیم تا فضایی برای غم و اندوه مشترک خود مهیا کنیم –
اندوه برای جان های از دست رفته و ربوده شده از آن زمان، اندوه برای شکسته شدن مرزهای ضد یهودیت به تبع شرایط کنونی جنگ، و در نهایت اندوه برای آینده تاریکی که این سال گذشته نویدبخش آن است. در عین حال، مایلیم از این فرصت استفاده کنیم تا همبستگی امیدوارانه و دفاع ضد فاشیستی خود از زندگی را ابراز کنیم و در نتیجه پاسخی اساسی ارائه دهیم به همه ایدئولوژی های تباه‌کننده زندگی. راهپیمایی ما در این روز ادای احترامی است به قربانیان این قتل عام، بستگان آنها و دیگر قربانیان اسلام گرایی و ملی‌گرایی. کشتار حماس این است: „همانطور که دشمنان ما زندگی را دوست دارند، ما نیز مرگ را دوست داریم.“ تقریباً یک سال پیش، این سازمان تروریستی نفرت خود را نسبت به زندگی یهودیان و اسرائیلی‌ها و در ادامه آن به زندگی فلسطینی‌ها به شکلی بی‌سابقه جامه عمل پوشاند. شهوت نابودی آنها متوجه اسرائیل، این کشور یهود بوده است، و زندگی افراد را آنچنان نادیده می گیرد که گویی تنها سنگ‌ریزه‌هایی در جاده رسیدن به قدرت هستند. [در ۷ اکتبر، گردان های حماس بیش از ۱۱۰۰ نفر از جمله شرکت کنندگان جشنواره نوا و ساکنان کیبوتس‌ها را به قتل رساندند. ۲۴۰ نفر در غزه گروگان گرفته شدند و تعداد نامشخصی همچنان گروگان هستند. ] کشتار یهودی ستیز این گروه تروریستی مشخصا با خشونت جنسی زن ستیزانه همراه بود و سنگین‌ترین حمله به زندگی یهودیان از سال 1945 را رقم زد. با این حمله دهشتناک به اسرائیل و ربودن گروگان ها، حماس اسرائیل را ناچار به حمله و یورش جنگی کرده و در عین حال از رنج مردم غیرنظامی تحت کنترل خود بهره‌برداری کرده است. با این وجود، این جوامع اسرائیلی و یهودی مورد حمله و زخمی و یا فلسطینی هایی که علیرغم سرکوب گسترده، در برابر دیکتاتوری حماس و برای آشتی فلسطین و اسرائیل ایستاده‌اند نیستند که در ماه‌های بعد از حمله تکیه بر همبستگی جهانی زدند. بلکه کاملا برعکس: نفرت ضد یهود از 7 اکتبر در جهان به نقطه اوج جدیدی رسیده است. صداهای فلسطینی و مسلمانان که مخالف ترور اسلام گرا هستند، مورد دشمنی قرار گرفته و تهدید می شود. به نظر می رسد تفکر و یادمان هولوکاست در میان چپ‌گرایان خالی از محتوا و رنگ باخته است. امروز واقعیت یهودستیزی حذف‌گرایانه بیشتر انکار می شود تا باور. چیزی که در همه اینها جایی برای آن نیست غم و اندوه است. به خصوص نه برای اشکال دسته جمعی عزاداری. به خصوص در این‌میانه پر‌بحران ما به حوزه‌های عاطفی مشترکی نیاز داریم که زیر آتش نباشند. گردهمایی های همبستگی که هر نوع عواطف و واکنش انسانی کسانی که به طور دسته جمعی مورد حمله و تهدید قرار می گیرند را انکار نمی کند، بلکه از آنها حمایت می کند. ما به عنوان چپ ضد فاشیست نیز به فضاها و فرصت‌های همبستگی نیاز داریم که در آن آسیب‌پذیری جایز است و فرصتی سوگواری برای تجربه‌های درد و فقدان مهیا است. بدون چنین عزاداری جمعی‌ای، مخزن سرشار از زندگی که می توانیم از آن نیرو و امید برای مبارزات خود بگیریم نیز از بین می‌رود. و چیزی که همواره ضروری می‌ماند ایستادگی در برابر ناملایمات سیاسی و معاصر، در برابر یهود ستیزی و سایر اشکال ضد انسانی است. اعلام جنگ علیه نیروهای اسلام گرا و فاشیست و عقب راندن پیشروی آنها بیش از پیش ضروری می شود.
ما به عنوان افراد ضد فاشیست و فمینیست، می‌خواهیم در غروب ۷ اکتبر با یک لحظه همبستگی با یهودیان و با قربانیان اسلامگرایان و فاشیست ها به مقابله با هر گونه ایدئولوژی در خصومت با زندگی بپردازیم. ما می‌خواهیم برای جامعه‌ای آزاد شده در آینده – جامعه‌ای که در آن می‌توانیم متفاوت باشیم- و این اطمینان را تقویت کنیم که چنین جامعه‌ای در برابر ظلم شرایط حاکم ممکن است. بنابراین ما می خواهیم این یک یقین ضد فاشیست ها را به خاطر بسپاریم : “برای زندگی، در برابر مرگ.“ با احترام، اتحاد نامحدود فمینیسم
*ما به صراحت از افراد و افکاری که از چنین مراسم بزرگداشتی برای مشروعیت بخشیدن به نژادپرستی و ایدئولوژی های ارتجاعی یا فضا دادن به آنها استفاده می کنند فاصله می گیریم.
به عنوان ضد فاشیست، برای ما نیز مهم است که تأکید کنیم که یهودی ستیزی ویژگی منحصر به فرد اسلام گرایان نیست، بلکه اسلام گرایی و یهودی ستیزی آلمانی از نظر تاریخی و ایدئولوژیک به طور تنگاتنگی در هم تنیده شده اند.